συμμακαρίζω

Α

μακαρίζω κάποιον μαζί με άλλον ή μακαρίζω κάποιον και εγώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + μακαρίζω «θεωρώ κάποιον μακάριο ή ευλογημένο, καλοτυχίζω» (< μάκαρ)].